Tom, Rozdzial

 1  1,  3 | przerażenia: on umrze...~Wlókł się myślami po schodach w gimnazjum
 2  1,  4 |           robotników "nie stoi..." Myślami był na innym świecie. Dopiero
 3  1,  7 |            Miałem głowę naładowaną myślami... Nie wiem, czy mię będziesz
 4  1,  9 |         nad przestrzeń niedościgłą myślami ludzkimi, nad słońce, księżyc
 5  1,  10|            to było w ich twarzach, myślami i uczuciami krążyli obok
 6  1,  11|         gorsza, co nieznośniejsza, myślami jej objąć nie mógł ani ogarnąć
 7  1,  14|           wicher, który genialnymi myślami upajał czoło wodza Antoniusza
 8  2,  9 |           kiedy wszystko przeszedł myślami, otwarł oczy, żeby zobaczyć,
 9  2,  11|           My nędzni ledwie wątłymi myślami zdołamy obejść te drogi
10  3,  3 |            skoro tylko oddalał się myślami od tego miejsca, że trupy
11  3,  4 |         inna i czuwa nad znużonymi myślami. Żadna nie da się odpędzić
12  3,  17|       zagrzewał fajeczką, wesołymi myślami i skurczeniem postawy. Dymy