Tom, Rozdzial

 1  1,  2 | sąsiedniego pokoju i zaczął mu ze łzami wyjawiać najsekretniejsze
 2  1,  2 |     płacząc ze szczęścia rzewnymi łzami szedł dalej.~W sąsiedniej
 3  1,  5 |           Nienasycone oczy zaszły łzami. I oto jak mordercza kula
 4  1,  16|      Rafała zmiękło i oczy zaszły łzami. Miał chwilę tak dziwną,
 5  2,  2 |        oczyma zaszklonymi sennymi łzami, mówił:~- Dawny, zapomniany
 6  2,  5 |  uśmiechem i gorzkimi a szczerymi łzami nad nędzę i małością człowieczego
 7  2,  12|          sochą! Zlewaj go potem i łzami, zasypuj chudym ziarnem,
 8  2,  13|         Oczy jego były przymglone łzami szczęścia, gdy patrzał a
 9  2,  15|  odrętwiałość serca i oczy zaszły łzami ulgi. Z rozkoszą, jakiej
10  2,  18|        miłościwe, zamazane jakoby łzami, wypłakane i skostniałe
11  2,  18|          się w górę i oczy zalane łzami, oślepłe z rozpaczy, szukały
12  3,  8 |           oczy jego zaszkliły się łzami rycerskiego uniesienia.