Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |            szkapskom. Okazało się, że istotnie zdarte żelaziwa ledwie się
 2  1,  8 |          tłumaczył się kapitan.~- Czy istotnie tak źle się czujesz? - Źle
 3  1,  8 |               tylko... myśli. A na to istotnie ani felczer, ani lekarz
 4  1,  8 |            góry dźwignął z miejsca.~- Istotnie, moja radość nie ma granic.~-
 5  1,  12|               pod brzegiem kamiennym. Istotnie, przebiwszy się przez tłum
 6  2,  1 |           wdarło się na wyżynę. Rafał istotnie znał wszystkie sprawy,'
 7  2,  20| przedsięwzięcia?~- Nie, ani odrobiny!~Istotnie... to po rycersku. Szczerze
 8  2,  20|            uprzedzam, że teraz sprawa istotnie jest groźna. Na wypadek
 9  2,  21|          trudnościami... Bo czyliż to istotnie nie trąci obłędem iść prosto
10  3,  2 |        zwrócili głowy w tamtę stronę. Istotnie wychodził z zakrystii tłum
11  3,  2 |               zostały z tamtej strony istotnie zamknięte.~Kanonik niewątpliwie
12  3,  11|               znajdzie swego dowódcę. Istotnie Sokolnicki wydawał w tym