Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |            żebrami szczerej gliny. Gdzieniegdzie uczepiła się ścian tych
 2  2,  1 | zasępionych cieniami lip i grabów, gdzieniegdzie przesuwał się blady promień
 3  2,  1 |     błotniste koleje ulicy, pałace gdzieniegdzie za żelaznymi kratami błyszczące,
 4  2,  6 |       Wiatr rzeźwy ciągnął od gór, gdzieniegdzie wywabiał z dolin wilgotne
 5  2,  9 |  kamienistą perć i prawie zginęły. Gdzieniegdzie czerniała jeszcze na szarym
 6  2,  9 |           rozległego zbocza, które gdzieniegdzie porastała niska świerczyna.
 7  2,  12|        schorzałego światła, co się gdzieniegdzie chyłkiem przekradało w przestrzeni.
 8  2,  17|        niebo góry skaliste, nagie, gdzieniegdzie porosłe pinią i cyprysem...
 9  3,  1 |     półokrągłe zwały i fale, które gdzieniegdzie słabo przesłaniała krzewina
10  3,  6 |         ale już ozime żyta płonęły gdzieniegdzie zielenią.~Zbliżywszy się
11  3,  6 |         Raszynem, bielały namioty. Gdzieniegdzie wałęsał się jeszcze dym
12  3,  10|      ułomki, klasztorów dziewięć i gdzieniegdzie domki..."~Rafała przeszył
13  3,  11|        jednej pochyłości na drugą. Gdzieniegdzie tylko mknął z podwórza człowiek
14  3,  11|      podwórza człowiek struchlały. Gdzieniegdzie wybuchał płacz i wnet nacichał
15  3,  13|      pokoszone całkowicie. Dopiero gdzieniegdzie pachniało siano przewiędłe.
16  3,  14|        były już puste i porzucone. Gdzieniegdzie tylko po nich wałęsał się
17  3,  14|     wisiały okna, resztki drzwi... Gdzieniegdzie wznosiły się niewymownie
18  3,  14|   pozamykane, sienie puste. 'Tylko gdzieniegdzie przesuwał się człowiek,