Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       czuł ogień w piersiach i w gardzieli.~- Takie je chłopskie paliwo,
 2  1,  1 | człowiekowi w żyłach zmarzła i w gardzieli głos zatkało... Alem ja
 3  1,  1 |    wyłamało się z jego zduszonej gardzieli. Wstał ze swego miejsca
 4  1,  3 |      wyfrunęło z jego łacińskiej gardzieli:~- Olbromski!... to ty,
 5  1,  5 |        ze wzdętej piersi i całej gardzieli. Śnieg walił zewsząd: rwał
 6  1,  5 |     kożuch i orały żywe ciało od gardzieli do brzucha. Tylko gruby
 7  1,  12|          kolanami, ze ściśniętej gardzieli, krzyczał ostatkiem sił:~-
 8  1,  17|   trzęsawiska. Zduszone rzężenie gardzieli, bełkot ust w błocie. Trzask
 9  2,  8 |          które mu język wbiło do gardzieli, nie chciał uznać rzeczywistości,
10  2,  10|          dziką siłę do zduszenia gardzieli, która przed chwilą napełniła
11  3,  3 |   wierzch oczyma, z zakrzepłym w gardzieli krzykiem na widok młodych
12  3,  14|     żelazne kły szukały nawzajem gardzieli. Hiszpan był chłop gruby