Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | patrzą, a tu z krzaków wyłazi dozorca leśny. Odzienie na nim zielone,
 2  2,  3 |        Wszystkie - rzekł Brat Dozorca.~- Damy ognia ten pierwszy
 3  2,  10|     drzwi się dawno otwarły i dozorca więzienny, przestąpiwszy
 4  2,  10|      błagać jęcząc i skamląc.~Dozorca przez czas pewien śmiał
 5  2,  10|    rozprostował zgięty krzyż. Dozorca cofnął sil do drzwi i zaparł
 6  2,  10|         Zbójnickiego!-mruczał dozorca śmiejąc się po swojemu.~
 7  2,  10|     się we framudze okna. Nim dozorca zdążył słowo rzec, gest
 8  2,  10|   tobie mówię! Nieder!-ryczał dozorca chwytając go za bary.~Góral
 9  2,  10|      sufitem kowanym w skale. Dozorca siepał się z więźniem. Ten
10  2,  10|           Mocarny! - wrzasnął dozorca bijąc go kluczami.~Ej, wirsycku,
11  2,  12|       sposób było się odziać. Dozorca więzienia z litości darował
12  3,  11|       jako cywilny inżynier i dozorca. Teraz przy umacnianiu Sandomierza "