Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      dla niewiadomej przyczyny czcią i grozą. Och, jakże miło,
 2  1,  5 |       piersi. Przygarnął ją ze czcią, przyjął do siebie ufną,
 3  1,  8 |        owe sprawy patrzałem ze czcią, jako na rzeczy święte.
 4  1,  8 |         Odstąpili tedy obaj ze czcią i, z dala stojąc, modlili
 5  1,  10| brzostów, topól i lip. Oczy ze czcią i pokorą spoczywały na jego
 6  1,  12|       do świątyni z najgłębszą czcią. "Złota świątynia" stanęła
 7  1,  14|        patrzeli na te trupy ze czcią. Starzy wojacy nasi mówili,
 8  2,  2 | wlewały się do serc i otaczały czcią należną wszystko żywiące
 9  2,  11|     się ku niemu. Z rozkoszą i czcią patrzali na jego kwiaty
10  3,  2 |     sekretnie, pośpiesznie, ze czcią, w szufladach. Krzysztof
11  3,  3 |   boleść. Wyganowski złożył ze czcią ostygłą rękę na dawnym miejscu.
12  3,  11|       sandomierscy oglądali ze czcią owe popioły zgasłych pokoleń,