Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   lasem, na szerokie j drodze, ciął jak kosą wiatr północny,
 2  1,  3 |     szczególny sposób. Jednych ciął do krwi od pierwszego uderzenia,
 3  1,  5 |   Dokoła ich złączonych dusz i ciał kipiała zamieć coraz potężniejsza.~
 4  1,  5 | przywarła do niego w pocałunku ciał i uściśnieniu dusz... Znikła
 5  2,  7 |        Strudzenie wydzierało z ciał ludzką namiętność. Wtargnąwszy
 6  2,  21|     jednym a drugim zbliżeniem ciał usłyszał wyrazy:~- Pójdź...~-
 7  2,  22|         kiedy zaczajony Ślązak ciął z całej siły w rękaw wyrwanym
 8  3,  1 | wówczas, gdy rozejdą się drogi ciał niebieskich i księżyc zaświeci
 9  3,  3 |         Chwycił z całej siły i ciął szczękami. Szarpnął. Rozległ
10  3,  6 |  rzucił się na niego co duchu. Ciął stojąc w strzemionach raz
11  3,  6 |       w ramionach ruchome kupy ciał na grobli...~
12  3,  14|         Skoczył susem na obu i ciął oślep pałaszem ze wszystkich