Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        na prawo i na lewo, a z gardła dobywał się co chwila przemocą
 2  1,  3 |    trwoga wgniotła Rafałowi do gardła. Twarzy, piersi, rąk jego
 3  1,  3 |      góry, jak przystawiają do gardła ostrza swych krajów i garną
 4  1,  5 |  straszne pięście, że zduszone gardła charczą i wyrzygują krew,
 5  1,  5 |       ale tylko schrypły jęk z gardła jego wypadał. Stracił wreszcie
 6  1,  8 |       bicie krwi do piersi, do gardła, z czego częste krwotoki.
 7  1,  17|    pierś, dusili się wzajem za gardła i spychali na wieki do jam
 8  2,  1 | klubowej; wyrwać wolne słowo z gardła! Przenigdy! Trupem się tu
 9  2,  3 |        to jest przykładania do gardła ręki złożonej w kształt
10  2,  6 |        białe kły były tu, obok gardła. Krzywe pazury wbijały się
11  2,  9 |      maczugą, rozdzierać podłe gardła i deptać nogami nikczemne
12  2,  10|     telo, co kazdej biedzie do gardła skocys... A zdusis! Hej!~
13  2,  17|     szło w budy, sięgało ci do gardła, jak we szkole. Dywizja
14  3,  3 |       wzajem pochwycili się za gardła i wżarli w siebie zębami.
15  3,  3 | Wiązani byli we własne pasy za gardła. Zaczepiano pasy u krat
16  3,  4 |   bezsilne tułowia - i zeschłe gardła, uszczęśliwione usta miotają
17  3,  6 |     oczy patrzały w próżnię, z gardła wydobywał się bydlęcy ryk.
18  3,  14|       objęć, rzucał od nowa do gardła ruchami prędszymi od myśli.