Tom, Rozdzial

 1  2,  1 |      Poszły Nieporęcice...~- Bój się Boga!~- A no...~- Cóż
 2  2,  10|      boli... Wytrzymies, nie bój sie nic. Ha, kie juz telo
 3  2,  12| własny?~- Jakże? Stokłosy!~- Bój się Pana Boga... Wstyd mię
 4  2,  17|    komendę generała Joubert. Bój pod Terzo i Medesima! Zginął
 5  2,  24|  Iławą. Wieść wychwalała ten bój jako zwycięstwo. Toteż nowy
 6  2,  24|   Dragony wyrwały szable i w bój! Rafał co tchu w piersi
 7  3,  6 |   Będzie ta i bez niego, nie bój się...~Ziemia już na tych
 8  3,  6 |   roli i z kopyta poleciał w bój. Te sto kilkanaście koni,
 9  3,  6 |   Odgibam ci tę szmato;. nie bój się, jak łeb naprawię.~Żołnierz
10  3,  6 |    kępach trzcin, zaczął się bój na śmierć i na życie. Ci,
11  3,  9 |      niżej ujrzał śmiertelny bój. Bagnety w siwym blasku
12  3,  17|   pójdziesz w stary las, nie bój się!~Rafał zakładał sobie