Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   knieję; wreszcie, zda się, że biją jak dzwony. Cztery konie
 2  1,  11|       panicza, żołnierze chłopa biją.~- Za co go biją?~- A no...
 3  1,  11|         chłopa biją.~- Za co go biją?~- A no... gzekucja i tyla.~-
 4  1,  11| gzekucja i tyla.~- Ale za co go biją?~- Za to go biją, że, proszę
 5  1,  11|       za co go biją?~- Za to go biją, że, proszę łaski panicza,
 6  1,  17|        zdzierają naramienniki i biją nimi po twarzy, jak szarpią
 7  3,  1 |    okręgi oceanu, jak wędrują a biją w wysoki ląd, i znowu, zawróciwszy
 8  3,  4 |       dzieje w uszach i głowie. Biją tam w dźwięczne kowadła
 9  3,  4 |       czy ojciec... czy Mery...~Biją w swe kowadełka kowaliki:
10  3,  9 |      doły w rowach i w nie pale biją. Zobaczymy...~Ruszyli cwałem
11  3,  9 |   bębnów. Zrazu zdawało się, że biją wciąż w tym samym miejscu,
12  3,  11|    kopcących. Z Gór Pieprzowych biją w miasto armaty, zza Wisły