Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |        głębi serca. Kiedy znowu wzniósł oczy, spotkał wejrzenie
 2  1,  11|       rozpalonym żelazem. Rafał wzniósł szpicrutę, zaczął ciąć konia
 3  2,  1 |       prowadzę!~Gospodarz klubu wzniósł oczy w kierunku sczerniałego
 4  2,  9 | umyślnie zatarta surową ziemią. Wzniósł oczy i dojrzał miejsce:
 5  2,  18|        do słupa. Zdjął czapkę i wzniósł oczy na święty obrazek.
 6  2,  21|      wielkiego miłosierdzia!...~Wzniósł obłąkane, skostniałe oczy
 7  3,  5 |       ręką po wąsach. Za chwilę wzniósł dłoń uroczyście, jakby dyrygował
 8  3,  6 |     całej siły, z całej duszy i wzniósł zdrętwiałą i ciężką rękę,
 9  3,  6 |        się u jego strzemienia i wzniósł na niego oczy przeraźliwe,
10  3,  14|    kolanem poznał jako ruchomą. Wzniósł ją oburącz ponad głowę siłą
11  3,  17|        osiedleniu się już Rafał wzniósł stodoły o murowanych słupach,