Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |  Bezmierne obrzydzenie, awersja, wzgarda przyniosły obraz śmierdzącego
 2  1,  7 |   nienawiścią, czy litością, czy wzgardą i potępieniem. Usłyszał
 3  1,  8 |      Oczy księcia omgliła duma i wzgarda. Mówił z wolna i grzecznie:~-
 4  1,  9 |       się u ich korzeni, z zimną wzgardą, inne z obojętnością najgłębszą,
 5  1,  10|     własnej postury, rozpaczliwa wzgarda dla swych rąk wiszących
 6  1,  11|     chciały. Ucho było z drewna. Wzgarda względem wszystkich rzeczy
 7  1,  12| pięciuset manuskryptów! Z dumą i wzgardą istotnych patrycjuszów lżono
 8  1,  15|     koleżeńskim z obojętnością i wzgardą do paplania belfrów. Niektórzy
 9  1,  16|         ma go. U nas - rzekła ze wzgardą - jeżeli kto wyjeżdża, to
10  1,  17|   Gintułt złamał swą szpadę i ze wzgardą cisnął mu ją w piersi.~Wołano
11  3,  9 | bohaterstwo. Jakiś ich oficer ze wzgardą w skrzywionych ustach komenderował