Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      misterium tajemne, Rafał ze wściekłością cisnął strzelbę w zarośla,
 2  1,  2 |          bólem podciął klacz, ze wściekłością przechylił się na siodle
 3  1,  3 |         dwa! - krzyczał Rafał ze wściekłością w głosie i namiętnym ukontentowaniem.~
 4  1,  7 |          długo, kąsał się własną wściekłością, smagał każdym spojrzeniem
 5  1,  14|        krucjat. Tego się uczę ze wściekłością, dniami i nocami.~- Tego?~-
 6  2,  6 | zapowiadało w nich życia. Psy ze wściekłością odpędzające wędrowców od
 7  2,  17|        latała w morzach, miotana wściekłością żywiołów. Ani przez ten
 8  3,  2 |          w aksamitną kapę z taką wściekłością, jakby za chwila miał głowę
 9  3,  6 |        krokiem do łóżka. Rafał z wściekłością patrzał na tego natręta
10  3,  6 |          austriackich z furią, z wściekłością, z szaleństwem, tak nagle,
11  3,  10|         waćpan!... - wysyczał ze wściekłością, z nienawiścią, przebijającą