Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        słodki i wesoły jak sama wiosna, jak dusza dziecięca, głos
 2  1,  1 |       lat. Był tu dawno, dawno, wiosną... Zielone smugi łąk leżały
 3  1,  7 |                                 Wiosna~Ziemia sandomierska kąpała
 4  1,  8 |              Samotny~Przeminęła wiosna.~Rafał spędził ją w Wygnance.
 5  1,  17|      gdy idzie nawałnicą górska wiosna? Trzciny szelestne, suche,
 6  2,  2 | wzruszyć mnie jest w stanie, to wiosna. Gdy - jak mówi stary Hezjod
 7  2,  11|      ścianami wirydarz owocowy. Wiosna go już dotknęła.~Jak senna
 8  2,  17| brzoskwiniowe sady... Sama była wiosna. Jedni z naszych kamratów
 9  2,  17|       ukropem. A dopieroż gdy z wiosną pocznie ogniste słońce przepalać
10  3,  6 |       niezgłębiony ruch czucia.~Wiosna nowa nadeszła, nowy jar
11  3,  17|        łanu. Miał zamiar siać z wiosną owies i paść nim stadninę,