Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          z węgielków umieścił na wierzchu.~Rafał, zaciekawiony, spytał
 2  2,  8 |    błogosławieństwo niebieskie z wierzchu, błogosławieństwo przepaści
 3  2,  21|          w milczeniu po śniegu z wierzchu obmarzłym i przyprószonym
 4  2,  22|     siebie, widzisz, gada, nie z wierzchu, tylko ze środka...~- Ale -
 5  2,  24|       były w pobliżu, mościli na wierzchu gałęzi grubą strzechę z
 6  3,  1 |      jego krwawe zorze, szedł po wierzchu zebrania wód białawy półbłysk
 7  3,  2 |           przykrywający siodło z wierzchu, namókł także. Z granatowych
 8  3,  3 |         ruszono mur przecznicy z wierzchu, rzucili się na pojedyncze
 9  3,  3 |        To jeden, to drugi był na wierzchu. Szarpali się paszczękami
10  3,  3 | Nareszcie jeden z nich został na wierzchu dłużej. Drugi charczał pod
11  3,  14| kamieniach. Raz Krzysztof był na wierzchu, drugi raz tamten. Głowy