Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           w dole nieznanym, mchem tysiąca zim i tysiąca wiosen okryte,
 2  1,  1 |    nieznanym, mchem tysiąca zim i tysiąca wiosen okryte, i spać będzie
 3  1,  17|           korzeniami wyssały krew tysiąca rycerzy. Cicha, przyziemna
 4  2,  6 |        martwy las na podobieństwo tysiąca toporów rozrąbujących kamienną
 5  2,  17|    znaczenia. My w sile półsiodma tysiąca głów zajmowali Modenę i
 6  2,  17|       Tylko widać tego ostatniego tysiąca, mówili wtedy, jeszcze nie
 7  2,  17|    Cap-Français, uległ zarazie. Z tysiąca ludzi, którzy weszli do
 8  3,  1 |  płaszczyzn bez imienia, zza rzek tysiąca, zza gór Germanii w tę stronę,
 9  3,  3 | armatniego strzału. Jakoby wrzask tysiąca odpowiedziała mu salwa karabinów.
10  3,  7 |            Za krew, co bluznęła z tysiąca kilkuset piersi na drodze
11  3,  12|         jeszcze w sadzie, czad od tysiąca nocnych zapachów, mrok pod