Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |       nieruchome oczy wlepiał w szyby okna. Daleko, daleko widział.
 2  1,  3 |  krótkowzroczne oczy w zamazane szyby. - Wiosła się pod nim wyginają
 3  1,  3 |   drzwiami korytarza. Wszystkie szyby wyleciały z drzwi, piorunowym
 4  1,  6 |       zaspach... A nim wzrok do szyby przyleciał, porywał go ze
 5  1,  17|    gromy, nie dzwonią tęskliwie szyby, nie sypią się pacyny ze
 6  1,  17| zawiasach wszystkimi futrynami. Szyby żałośnie dźwiękły. Ledwie
 7  2,  20|     ucisz...~Za oknami, których szyby powłóczył mróz kryształowymi
 8  2,  20|         ruchem zaczął ścierać z szyby zamróz nocny i spojrzał
 9  2,  22|       za miastem strzelają, aże szyby w kościele dzwoniły. Kto?
10  2,  22|  huknęła pięść Prusaka i wybiła szyby. Kłąb białej pary buchnął
11  3,  6 |        ciemne rano dało widzieć szyby okienka w dużym pokoju,