Tom, Rozdzial

 1  1,  3 | poznawszy główny strumień Wisły, szeregiem gwałtownych wirów pod kędzierzawymi
 2  1,  17|          i niweczył swe dreszcze szeregiem skuleń i wyprężeń ciała.
 3  2,  1 |    wyniosłością przeszedł między szeregiem lokajów zginających grzbiety,
 4  2,  7 |      drogach, obok których stoją szeregiem modrzewie i szemrzą w ciemności
 5  3,  1 |        swych, uciekają na głębie szeregiem opieszałych i martwiejących
 6  3,  2 |         butle na wielkim ołtarzu szeregiem i, złożywszy rączki, pośpiesznie
 7  3,  3 |        przed sobą oddalającą się szeregiem ruchów, których piękności
 8  3,  4 |        między rannymi, ułożonymi szeregiem, oficer wielkiego wzrostu
 9  3,  6 |     jasne pędy tataraku tryskały szeregiem, od spodu, jak żarzewie
10  3,  6 |      barona Pabelkovena. Zwartym szeregiem, ile było można wśród drzew,
11  3,  10|    słowem, lecz dźwiękiem samym, szeregiem przedziwnych, muzyckich