Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      chłopów? Urzędnik z lekka a szczerze uśmiechnął się nie podnosząc~
 2  1,  1 |         do nauk byłem stworzony. Szczerze mówiąc, ledwiem się przez
 3  1,  14|  werbunek.~- Broń Boże! Tylko... Szczerze mówiąc, dość mam już wojny.~
 4  2,  1 |       inklinacji? Co?... powiedz szczerze...~Rafał zaczerwienił się
 5  2,  20|      Istotnie... to po rycersku. Szczerze podziwiam... ich męstwo...~
 6  3,  1 | karabinowy garścią z góry, a tak szczerze, aż go i urwał. Pyta go
 7  3,  2 |        zajmowała go prawdziwie i szczerze. Gdyby wiarusy wyprawiały
 8  3,  3 |         do kokoszek? Co? Powiedz szczerze... Żołnierz żołnierza rozumie
 9  3,  8 |  odpowiedział twórca legionów. - Szczerze wyznam, co w sercu: stary
10  3,  11|          dobrotliwie, radośnie i szczerze, słuchając, jak to pułkownik
11  3,  15|      uśmierzać ogniem i mieczem. Szczerze ci mówię, że duszą jestem