Tom, Rozdzial

 1  1,  8 |      sprawiała mu każda chwila samotności. Widoki stawu, zakrętów
 2  1,  8 |      te dni w zupełnej również samotności. Od rana Michcik wynosił
 3  1,  8 |   sobie zamknąłem.~- Siedząc w samotności, wśród śniegów i lodów,
 4  1,  13|        Książę błąkał się tam w samotności, nie spotykając nikogo,
 5  2,  2 |    jaką bądź cenę przepędzić w samotności, nie słyszeć obok siebie
 6  2,  2 |      przez szereg dni i nocy w samotności rozważał, ośmiela się głosić,
 7  2,  2 |        na pustynię, by znowu w samotności żgać, podniecać i wyostrzać
 8  2,  3 |       znowu pozostawiając go w samotności. Nim wszakże zdołał przyjść
 9  2,  10|      cię upadającego potrąca w samotności twoja zła dola, jako chce.~
10  3,  1 |      jechał w najzupełniejszej samotności. Pochody były nocne. Gdy
11  3,  15| tęsknot. Łaził po Saragossie w samotności zupełnej, zły i zapamiętały.