Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      Słońce zachodziło jak teraz. Patrzę: na buku coś się rusza.
 2  1,  6 |           na to miejsce przyszły. Patrzę, mojego Dyląga, choć już
 3  1,  8 |          malheurs... Kiedy wstecz patrzę, czy wiesz, czego najbardziej
 4  1,  8 |         ciebie opuszczonego tutaj patrzę, zda mi się, że spełniam
 5  1,  14|           Ja stoję sobie z boku i patrzę na świat jak na piękną operę,
 6  2,  5 |    pogrążają się w moje oczy. Czy patrzę na falę morza, na widoki
 7  2,  14|     patrzysz? - krzyknął Cedro.~- Patrzę i tyle.~- Nie radzę zbyt
 8  2,  14| wolteriany... Cóż tak patrzysz?~- Patrzę, którędy z waści niemiecki
 9  2,  14|      wracasz znad modrego Dunaju, patrzę z abominacją, czy nie jadą
10  3,  4 |      Przecie na mnie patrzycie?~- Patrzę.~- No, my razem pod Burviedro
11  3,  6 |    oglądaj, dokoła... Patrzysz?~- Patrzę, panie kapitanie.~- Puste?~-