Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |   pniaki jakieś raniły nogi, ostre kije z kolkami rozdzierały
 2  1,  3 | rozwartą paszczę i za chwilę ostre zęby utopić miała w jego
 3  1,  5 | czerep, między uszy, w kufę. Ostre końce klucza więzły między
 4  1,  7 |    Na rozstaju stała figura. Ostre zapachy młodych pól teraz
 5  1,  8 |    lustrzaną toń rozdzierały ostre skrzele grzbietowe okonia.
 6  1,  12|   obracały się ciągle, gdzie ostre noże i kolce żelazne posiekłyby
 7  2,  5 |    oku, że widzi ich bryły i ostre kanty. Helena wzniosła oczy
 8  2,  9 |    nade mną, drzewa czarne i ostre! zmiłuj się nade mną, wodo
 9  3,  3 |    Rozdzierała białe palce o ostre kolki, raniła miękkie dłonie...~
10  3,  6 |     ni to śpiew. Chwiały się ostre kity nad głębiami. Mnóstwo
11  3,  9 |    oczy ujrzeli poprzez łozy ostre płomyki światła lśniące