Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        hulało, że te... I toasty, i okrzyki... A królewski, starodawny
 2  1,  2 |            barwisty łańcuch. Ognie, okrzyki, śpiewy znowu napełniły
 3  1,  3 |           pełne swawoli, koncepty i okrzyki zawierały w sobie podwójną,
 4  1,  10|          ulu. Słychać było śmiechy, okrzyki i wesołą rozmowę, przeważnie
 5  1,  10|           życiem, zdrowiem, weselem okrzyki najmłodszych sióstr księcia,
 6  1,  13|            widać. Rozmowy, wrzaski, okrzyki, spory w języku polskim,
 7  2,  3 | wygłaszanych podniosłym tonem, albo okrzyki chóralne, jakby żołnierskie
 8  3,  6 |       wrzawa bitwy, szczęk szabel i okrzyki ucichać poczęły, rozproszeni
 9  3,  6 |     własnych rzeczy nastręczały się okrzyki żołnierzy i mimowiedny,
10  3,  10|       skargi, na te samotne głosy i okrzyki. Ale oto coś zadrżało w
11  3,  18|           ozdób, wznosiły jednolite okrzyki, podobne do salw działobitni.