Tom, Rozdzial

 1  1,  8 |   pieniędzy i papiery, przeważnie oficerskie, jak szarże, ordynanse,
 2  1,  13|          byś mię waćpan puścił na oficerskie słowo. Jestem tu przejazdem.
 3  1,  13|         ze wszystkiego, owo tęgie oficerskie dufanie w siebie, cześć
 4  1,  17|          i innych, a nawet powozy oficerskie i ekwipaże ich żon szły
 5  1,  17|    wreszcie, że zdzierają mundury oficerskie z tych, którzy je męstwem
 6  2,  22|           rekwizytów. Cóż dopiero oficerskie!~- Przyjaciel mój jest człowiekiem
 7  2,  22|        jak się patrzy. Ale to nie oficerskie; tylko jak na żołnierza.
 8  2,  22|           pozajmowane; co miejsce oficerskie, żeby choć tego namiestnika,
 9  3,  5 | gwoździach zawieszone dwa mundury oficerskie z czarnymi na plastronach
10  3,  6 |         dech w piersi...~Świsnęły oficerskie szable, wyrwane z pochew
11  3,  6 |      trzykroć powtórzony. Mignęły oficerskie szpady jak jedna. Linia