Tom, Rozdzial

 1  1,  5 | otrzymawszy codzienną, przepisaną niejako dozę łajań, wymysłów i krzyku.
 2  2,  9 |           tak bez sił, na cudzych niejako nogach, dziwił się i zdumiewał,
 3  2,  16|        posępny dzień domagały się niejako tej piosenki. I Rafał chętnie
 4  2,  20|          pewnej miłej, mistycznej niejako myśli, że to stać się musiało,
 5  2,  20|      spojrzenie, kilka łagodnych, niejako swojskich wyrazów - i oto
 6  2,  22|         oczy z niechęcią i odrazą niejako zatrzymywać się poczęły
 7  2,  24|          od Gdańska, a stanowiące niejako klucz tej fortecy. Głównymi
 8  3,  2 |    spalonych. Czuł kiszki wydarte niejako ze siebie i oczy wyłupane...~-
 9  3,  3 |           stało się od tej chwili niejako domem pułku. Tu po trudach
10  3,  4 |            niemi i dumają nad nim niejako, tak samo myśli nieszczęsne
11  3,  10|           otuchy. Trepka przeczuł niejako jego zamiar. Uśmiechnął