Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |    piersi jak cios kamiennej kuli. Nareszcie blady świt ukazał
 2  1,  13|  przepowiedział od pierwszej kuli, więc też padł pierwszy.~-
 3  2,  9 |    straszliwie jak uderzenie kuli działowej. Nadeszła zła
 4  2,  17|      się na jaśnię żebrak na kuli drewnianej, w łachmanach.
 5  2,  17|      w marszu jakoby cios od kuli. Nieraz przysięgały się
 6  2,  20| wrócić?~- Za żadne skarby na kuli ziemskiej... -rzekł Rafał
 7  2,  22| Jeden z nich wspierał się na kuli świeżo wystruganej i miał
 8  3,  6 |       Wsparłszy lewą rękę na kuli marzył jeszcze:~U nas się
 9  3,  6 | szorstkimi palcami, szukając kuli. Gdy go ranny zapewnił,
10  3,  6 | Zwiesił głowę. Ręce oparł na kuli. Mgły snują się w oczach,
11  3,  6 |  rzadkie bagno palnął ciężar kuli działowej, rozdarł je i