Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |       jechali aż do wieczora. Korzenie świerków jak węże przerastały
 2  2,  8 |   Wszczepiały w nie żarłoczne korzenie małe świerczki i nikłe drzewka
 3  2,  15|  suche pale, w sękate tramy i korzenie ściętych olch, w zeschłe
 4  3,  5 |      pinie wszczepiają krzywe korzenie swoje, a poczwarne łopaty
 5  3,  6 |     myśli tamtego, najgłębsze korzenie myśli, najcieńsze nitki
 6  3,  6 |       wytłoczyły z grobli ich korzenie. Trzeba było co chwila wywlekać
 7  3,  13|       władzę wzięły olbrzymie korzenie. Naokoło stanęły odziemki
 8  3,  13|    białymi mostkami, pomiędzy korzenie śliwin i grusz, które słodkie
 9  3,  17|       zarobnicy darli z ziemi korzenie wielkich pniaków po świerkach,
10  3,  17| oplecionymi przez niezliczone korzenie, sterczały na każdej szerokości.
11  3,  17|      prawdziwie walczył. Rwał korzenie, przecinał nadgniłe kije