Tom, Rozdzial

 1  1,  14|             jest różnica, że ja nie kocham Buonapartego. Nie jestem
 2  1,  14|           być nieporuszonym w boju, kocham dym armat i huk ich paszcz
 3  1,  14|            się krew wylana. O, nie! Kocham wojnę! Nade wszystko! Ja
 4  2,  5 |        ciałem, od władzy, którą tak kocham. Za jego szczęście na ziemi
 5  2,  11|    Kłamałbym mówiąc inaczej: jeżeli kocham jaką krainę, to tylko tę.
 6  2,  14|            Wielką kulturę. Jak mamę kocham! Wielką polską kulturę...
 7  2,  21| nieszczęście...~- Cóż to waćpanu?~- Kocham cię... Na śmierć, do zatracenia
 8  2,  21|         dobrą sławę, że nie mogę... Kocham cię...~- Zamilcz.~Po chwili
 9  2,  21|                Boję się ciebie...~- Kocham...~Ukłon i szept:~- Pójdź...~
10  3,  3 |            na nim leży?~- Jakże cię kocham... - szepnął chwytając dech
11  3,  3 |                Cha, cha... jak mamę kocham!...~- Jakże on teraz, towarzysze,