Tom, Rozdzial

 1  1,  2 | mośćbrodzieju, już nie wypuszczam za granice włości: takie u mnie z dawien
 2  1,  3 |             jego powiek za dziesiątą granicę. Noc wlokła się, trwała
 3  1,  7 |           opowiadaniu, tracił z oczu granice, których dotychczas nigdy
 4  2,  1 |             Swoimi końmi zajechał na granicę pruską, a stamtąd do Warszawy
 5  2,  11|             posępna rysa. Wjechali w granice Rzeczypospolitej Liguryjskiej,
 6  2,  12|              do Warszawy i w ogóle w granice Prus Południowych groziłby
 7  2,  20|          można było przemknąć się za granicę. Jedno z pierwszych miejsc
 8  2,  22|           koniach. Tak to my uśli za granicę. To potem światami, Bóg
 9  3,  1 |            Basses Pyrenees, pod samą granicę hiszpańską. Miały tam już
10  3,  9 |         zielenieją, że się włamano w granice Galicji i że pastuch tak
11  3,  17|          nasz piąty korpus przeszedł granicę.~- O niczym nie wiem. Siedzę