Tom, Rozdzial

 1  1,  14|           dla spełnienia wielkiego czynu, czynu-skoku ludzkości,
 2  1,  14|          Toteż życie bez wielkiego czynu jest nędzą i głupstwem.
 3  1,  14| ściśniętych ustach lodowaty połysk czynu. Przeszedłszy tedy tam i
 4  1,  17|           ujrzeć cmentarz, miejsce czynu Sułkowskiego. Po to jedynie
 5  2,  1 |      spokoju, jak gdyby pobudką do czynu. Opanowała wszystkich istna
 6  2,  3 |            ramiona dźwigały się do czynu, umysł był ostry jak topór.
 7  2,  11|      marzeń, straszliwe burze żądz czynu Krzysztofa Kolumba. Jej
 8  3,  1 |       pasja do wielkiego a mocnego czynu. Wrócić do cichych, rolniczych
 9  3,  3 |          umarłej z palcami prawej. Czynu to pobieżnie, ze spokojem
10  3,  11|           pchając ich pięściami do czynu i faktycznie dowodząc, zagradzał
11  3,  15|             zażądał wyznaczenia do czynu i na czele podjazdu uszedł