Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |         Coś nimi, ziemią idzie za człowiekiem, coś leci śladem cwałującego
 2  1,  8 |         kiedy czułeś się bardziej człowiekiem niżeli wówczas na stepie
 3  1,  14|          dyplomatą. Mój stryj był człowiekiem spróchniałym, aczkolwiek
 4  2,  7 |           odmiennym ciałem, innym człowiekiem. Na jawie, w biały dzień
 5  2,  9 |           jakoby chytrym a podłym człowiekiem. Wyrosły z jej kamiennego
 6  2,  16|     satysfakcję. Trepka był miłym człowiekiem, ciekawym na długą metę.
 7  2,  22| oficerskie!~- Przyjaciel mój jest człowiekiem zamożnym - rzekł Rafał. -
 8  3,  3 |  przypomina jakiś wypadek z takim człowiekiem. Oficer stanął nad nim i
 9  3,  3 |           że zdali się być jednym człowiekiem o dwu głowach, o wielu rękach
10  3,  10|        poczuł, jak innym już jest człowiekiem, jak się wyzwolił z libertyńskich
11  3,  11|        był sam dla siebie na poły człowiekiem, pół duchem i dochodził