Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      przepływają widzenia.~Las ciemny, srogi, oświetlony blaskiem
 2  1,  1 |   Idzie. A dzień był wietrzny, ciemny. Idzie na dół po kamieniach,
 3  1,  3 | spychały go jeszcze bardziej w ciemny dół rozpaczy. Chwilami ogarniało
 4  2,  3 |   wskazał ręką korytarz prawie ciemny, ba rozwidniony tylko przez
 5  2,  12|  zrobienia, tylko zaszyć się w ciemny kąt i czekać na uśmiech
 6  2,  21|       sobie brak, pustkę, loch ciemny. Czyliż naprawdę istnieje
 7  3,  3 |   płaskich schodach.~Znowu się ciemny nastręczył korytarz.~- Tu
 8  3,  4 | Somosierry, które jak posępny, ciemny pas zostały na północy horyzontu.
 9  3,  6 |         nie! To starca nęka ów ciemny, niepowrotny, niezgłębiony
10  3,  6 |     odwrócił głowę i patrzał w ciemny pokoik Rafałów. Po chwili
11  3,  15| Austriaka, przeciwko Burbonom. Ciemny naród. Myśmy takie idee