Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      zawołanie najemników, a choćby i byli, to czymże by ich
 2  1,  2 |  tych skrytek miała już swój choćby najmniejszy stół i grono
 3  1,  4 |   wicher przez rowy i płoty, choćby jej ręką jeźdźca darła żelazem
 4  2,  6 |     chciały z siebie wydrzeć choćby jeden dźwięk, jedną nazwę,
 5  2,  17|  między nami poczciwego. "Ta choćby brukanem z pola!" - woła
 6  2,  17|    garści wytrąci bele smyk, choćby, bestia, i młodymi zębami
 7  2,  22|  naprzód z kupą rycerstwa, a choćby ot i z Pawełkiem, sąsiadem
 8  3,  1 |  kapitanami, porucznikami, a choćby też i pułkownikami. Panie
 9  3,  6 | Niech ginie! niech przepada! Choćby jak kundel wygnany przyszedł
10  3,  10|     należy tylko do niego... Choćby też najmniejsza, byle do
11  3,  17|     Jak się tylko zbierzesz. Choćby jutro.~- Kiedy ja się zbiorę!...