Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |   ciągnęła ku sobie siła, nęciła boleść, zachwycała potworność.
 2  2,  1 |       reszty zgłupiała ujrzawszy boleść wyrytą na twym obliczu.~-
 3  2,  2 |         to nagroda niebios okupi boleść opuszczenia bezsilnego dziecka,
 4  2,  9 |      pierwszy, że Heleny nie ma. Boleść runęła na niego, jakby się
 5  2,  9 |       upływie niewiadomego czasu boleść zaczęła przemieniać się
 6  2,  9 |          sobie przyciąga i każdą boleść uśmierza...~Odejdźcie od
 7  2,  15|          narzekanie, tym większą boleść. Dopiero fizyczna wola,
 8  3,  1 |       czerwonej. Serce mu ściska boleść straszliwa, lecz łzy nie
 9  3,  2 | obrzydliwie -więc uśmierzał jego boleść namiętnymi szepty. Żołdactwo
10  3,  3 |    zionęły dwa płomienic: duma i boleść. Wyganowski złożył ze czcią
11  3,  6 |        Niby to jest żal, strach, boleść, a w rzeczy radość niesłychana.