Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |   ramiona, a cześnik dziekana za żebra, i obadwaj, rzadko kiedy
 2  1,  5 |       piersiach, jęzorami oplata żebra. Z piersi wyrasta jarząb.
 3  1,  17|        jak rzecz wiotka. Jeszcze żebra wznosiły się i opadały,
 4  2,  2 |       piersiową, włamały się pod żebra, a zielony blask ślepiów
 5  2,  4 |       piersiową, włamały się pod żebra, a zielony blask ślepiów
 6  2,  6 |        pazury wbijały się między żebra, a ślepie patrzały w twe
 7  2,  24|        wylazł. Serce waliło mu w żebra jak dobosz w bęben. Wrzawa
 8  3,  3 | aragońskiej ścisnął mu ramiona i żebra. Pierwszy brzask przerzedzał
 9  3,  6 |     bandaża, którym miał opasane żebra. Zaczął targać generała
10  3,  9 |          na dole, włażące między żebra, gotowe do chwytania za