Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |      wolna obok drzwi poetyki. Zajrzał w nie i ze strasznym uśmieszkiem
 2  1,  8 |       wsparła o futrynę. Rafał zajrzał z przerażeniem w tę twarz.
 3  2,  6 |       Odsunął się od światła i zajrzał w oczy. Siedziała nieruchoma
 4  2,  12|        jak sobie począć. Rafał zajrzał w karty z wyniosłością,
 5  2,  14|      się łudzisz okropnie! Jam zajrzał w duszę ich, głupca udając
 6  3,  3 |    zroszony licznymi kanałami, zajrzał do każdego domu w podmiejskich
 7  3,  3 |   stanął przed celą bez drzwi, zajrzał do środka i pociągnął towarzysza
 8  3,  3 | założone było na hak środkowy. Zajrzał przez szeroką szczelinę
 9  3,  6 |       kroczyć na skalne zręby. Zajrzał w przezroczyste, błękitne
10  3,  6 |  jeszcze raz wzdłuż całej wsi, zajrzał to tu, to tam i w skok wrócił