Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |              dzieje. Snuły się w nim wspomnienia nieujęte, niedotykalne,
 2  1,  5 |        wsysał duszą pierwszą rozkosz wspomnienia jasnego pokoju, światła,
 3  1,  5 |                Z daleka przylatywały wspomnienia. Wchodziła do serca jej
 4  1,  16|      umyślnie przyciemniał najmilsze wspomnienia. Całe dni trawił na polu,
 5  2,  1 |           żeby z siebie wygnać zmorę wspomnienia. Wnet zaczął mu imponować
 6  2,  2 | niezwyciężonego wstrętu. Nie były to wspomnienia, gdyż te pieściły go raczej
 7  2,  2 |           jeszcze nie mogło zastąpić wspomnienia odludnych pieczar pustyni.
 8  2,  12|        Musiałby był wydobyć z lochów wspomnienia cały sekret, zniesławić
 9  2,  13|         piersi, ale wnet je zdławiły wspomnienia... Znowu zamknęło się w
10  2,  20|            jednolitego w swej treści wspomnienia. Teraz nie uszły jego oka