Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      wełniakach i dzieci. Kiedy woźnica był gotów, Rafał uściskał
 2  1,  2 |    rodzic nie słyszał aforyzmu.~Woźnica stanął w saniach i wstrzymał
 3  1,  12| spotkania się rozstajnych dróg, woźnica obrócił się na koźle, potrząsnął
 4  2,  6 | skarbonę, jak diament bez ceny. Woźnica skoczył na kozieł i ruszyli
 5  2,  11|       przez osły, muły i konie. Woźnica trzaskał wesoło z bata,
 6  2,  12|  rozstawnymi końmi... - odrzekł woźnica, w głupkowatym osłupieniu
 7  2,  22| przyjaciele ocknęli się w polu. Woźnica zacinał szkapki i galopem
 8  2,  22|      dobrze pod południe, kiedy woźnica rzekł, jako niezadługo ujrzą
 9  2,  22|        wypuszczając z ręki bata woźnica wszedł w progi karczmy i
10  2,  22|      kołatanie, krzyk, rozkazy. Woźnica skoczył do izby i szukał