Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            przestronne nozdrza! jakie wilgotne! Jak waści pies takim nosem
 2  1,  3 |           dotknęło coś, jakby ciemne, wilgotne szpony olbrzymiej łapy.
 3  1,  4 |              Klacz wyciągała ku niemu wilgotne, szeroko otwarte chrapy
 4  1,  10|               swej sąsiadki i wesołe, wilgotne od wzruszeń źrenice zwracał
 5  2,  6 |        gdzieniegdzie wywabiał z dolin wilgotne opary, mgiełki w tych miejscach
 6  2,  9 |            zdeptanej ziemi... Czarne, wilgotne zlepki gruntu były przesycone
 7  2,  9 |           jego melodia, jak się przez wilgotne igły świerkowe przelewa.
 8  2,  17| przezroczystych jak drążony kryształ. Wilgotne ciepło biło na nas z niskich
 9  2,  17|           obfitość ziół, co pokrywała wilgotne brzegi, poszarpane od fal
10  3,  13|        wylewają odór czystości. Plamy wilgotne w narożnikach muru niby