Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |    milczeniu leśnym. Zdawało się chwilami, że nikły dwugłos jeszcze
 2  1,  2 |    oberki, krakowiaki, drabanty. Chwilami porywająca melodia przygasała
 3  1,  2 |        wir i najmniej odważnych. Chwilami ta rozbawiona młódź sprawiała
 4  1,  3 |  bardziej w ciemny dół rozpaczy. Chwilami ogarniało go nagłe i śmiałe
 5  1,  5 |         ciemność. Zdawało mu się chwilami, że tak już całą noc przeleżał,
 6  1,  5 |        utracił rozumienie czasu. Chwilami zdawało mu się, że leci
 7  1,  5 |          bezdźwięcznymi wybuchy. Chwilami ustawało jak zabite. Zaczął
 8  1,  5 |     mknących w lekkich śniegach. Chwilami wytężał wszystkie siły,
 9  1,  7 |    niedościgłych. Zdawało mu się chwilami, że to w nim samym, sobie
10  1,  8 |     schylonych mieczów tataraku. Chwilami lustrzaną toń rozdzierały
11  1,  14|         w koniec świata uczynił! Chwilami wlokły się w pamięci widoki
12  2,  11| słoneczne place, zatrzymując się chwilami i patrząc zielonymi oczyma
13  2,  20|          badawczo i napastniczo. Chwilami lśnienia dzikie i pełne
14  3,  2 |        przebijały deszcz i mrok. Chwilami migały w nich ogniste widziadła,
15  3,  6 |         jak wypolerowane żelazo. Chwilami powiew wiatru z południowej
16  3,  6 |          padaniu czy rachunkach. Chwilami coś do siebie mruczał, to
17  3,  6 |         co się z nim przytrafia. Chwilami mu się zdało, że bije w
18  3,  9 |         niepokój. Zdawało mu się chwilami, że jeszcze błądzi w parku