Tom, Rozdzial

 1  1,  1| zbywa... - nieśmiało wtrącił~urzędnik. - Żadne drogi tu są, osobliwie
 2  1,  1|      Ojca, do moich chłopów? Urzędnik z lekka a szczerze uśmiechnął
 3  1,  1|      w kraj tutejszy - mówił urzędnik głosem kaznodziejskim odezwę
 4  1,  1|    szkół zapewne?... - mówił urzędnik segregując w dalszym ciągu
 5  1,  1|  wyraźnie i zimno oświadczył urzędnik.~- Mnie te nazwy ani pachną,
 6  1,  1|        Spał? - cicho szepnął urzędnik. - Co miał spać?... Czuwał!~-
 7  1,  1|  starodawny dzwon Zygmunt...~Urzędnik zamilkł i zbladł. Oczy jego
 8  1,  1|     Presshafte Leute - mówił urzędnik - to znaczy podupadli na
 9  1,  1|      ciekawie tego, co mówił urzędnik, że ledwie ruch pana spostrzegł.~-
10  1,  1|      ze skargą szedł-ciągnął urzędnik głosem ochrypłym, ukryty