Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   przeistoczył w narzędzie śmierci. Tęsknota, jaka mogłaby zdusić życie;
 2  1,  3 |           było wcale i nigdy, cudna tęsknota pełna łez i wołań, żeby
 3  1,  7 | niewidocznym i jakby przygarniętym. Tęsknota jego, jak niewolnica na
 4  1,  14|         niezrozumiała, pełna trwogi tęsknota do straszliwej, beznosej
 5  1,  15|        Bielan. Zbudziła się uśpiona tęsknota. Obce, jakby przez wiatr
 6  2,  7 |           samotnej i dalekiej gnała tęsknota. Nikt tam nigdy nie bywał.
 7  2,  13|         przejmował serce szczególną tęsknotą do rodzinnego domu, troską
 8  2,  17|            i wielka, niezgruntowana tęsknota nie daje pono spocząć biednej
 9  3,  3 |        Zakaz śmiertelny, marzenie i tęsknota... rozumiesz mię? Panny
10  3,  6 |            nie wspominał go sobie z tęsknotą. Skądże teraz?... Idzie