Tom, Rozdzial

 1  1,  1|       wydobyła stamtąd wąski, wenecki sztylet tak szybko, że ten ruch
 2  1,  2| niespodzianego, a ostrego jak toczony sztylet. Wszczynali jakąś rozmowę,
 3  2,  1|            się w gęstą kupę. Gdy nowy sztylet światła latarni przebił
 4  2,  6|             na ziemi! Masz przy sobie sztylet, nabitą kulami broń, ale
 5  2,  9|             Wbijać w ich piersi ostry sztylet, miażdżyć ich głowy jesionową
 6  2,  9|        Nareszcie ich widzi! Porwał za sztylet, ale już było za późno.
 7  3,  3|          chargotem wydziera.~Zobaczył sztylet. Chwila ciszy. Sapią na
 8  3,  3|              usta do gorejących warg. Sztylet w ręku cudnej dziewczyny
 9  3,  3|            ręki wydrzeć niebezpieczny sztylet. Ale nie sztylet napotkała
10  3,  3|        niebezpieczny sztylet. Ale nie sztylet napotkała ręka. Zapomniał