Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         knieję, liszajem pełzną w strzępy jej płaszcza, z roku na
 2  1,  2 |        się do dalszych izb ledwie strzępy tej mowy:~- "Cóż tedy czynić -
 3  1,  3 |         kamizelek, koszul dyndały strzępy. W pewnej chwili pedel wydobył
 4  1,  5 |         Pazury zdarły w szmaty, w strzępy kożuch i orały żywe ciało
 5  1,  12|     między morzem a lądem, wlokąc strzępy "czarnych butów niemieckich".
 6  1,  17|           ram okiennych i futryn, strzępy i zwitki rynien z malowanej
 7  3,  1 | zmiażdżona duma szarpała duszę na strzępy - popychał do kraju prostackich
 8  3,  3 |        osiach armat jak potargane strzępy sztandaru.~Pierwszy pułk
 9  3,  3 |        Habit na ciele potargany w strzępy, szmaty... Ale jego łachmanami
10  3,  14|     Świętego Augustyna, porwana w strzępy przez zdradzieckie ich fugasy,