Tom, Rozdzial

 1  1,  8 |    zazna serce moje wiecznego spokoju na Twoim sercu, któryś jest
 2  2,  1 |   tłumu, idącego dotychczas w spokoju, jak gdyby pobudką do czynu.
 3  2,  3 |      pozostawiony na chwilę w spokoju, zajął miejsce w końcu szeregu
 4  2,  11|      czoło i brwi...~- Śpij w spokoju, potężny patrycjuszu... -
 5  2,  21|     raz, żebyś mię zostawił w spokoju.~- Dobrze, czuły Galicjaninie,
 6  2,  21| Galicjaninie, zostawiam cię w spokoju. Gdzież u licha jest ta
 7  2,  24|     zostawiono Dąbrowskiego w spokoju. Już 18 lutego Prusacy z
 8  3,  3 |      zaznał już jednej chwili spokoju. Brał tedy udział w niezrównanych
 9  3,  3 |    forsownie. W każdej chwili spokoju zaczynały płynąć w poprzek
10  3,  6 |       w promieniach radosnego spokoju ducha. Ośmielił się wejść