Tom, Rozdzial

 1  1,  12|        żołnierz z brzegu kolumny skierował ku niemu bagnet. Książę
 2  2,  2 |          jak za pierwszym razem, skierował na niego swe oczy naiwne
 3  2,  11|        słuchał cierpliwie. Powóz skierował się na prawo i wbiegł na
 4  2,  19|    Ciotunia...~Cedro raz jeszcze skierował oczy we wskazanym kierunku...
 5  2,  20|         nawet bez chęci nacisku, skierował tak akcję, żeby do Jazu
 6  2,  21|        zbliżać zaczęły, jeździec skierował ku nim swego konia i ostrym
 7  3,  6 | zadymiony od gorączki wzrok jego skierował się na Rafała. Spalone usta
 8  3,  7 |          dźwignął ciężką głowę i skierował oczy w to miejsce. We drzwiach
 9  3,  9 |          W pewnej chwili generał skierował swego konia na prawo i wraz
10  3,  11|        na teraz jest bezpieczna, skierował się wielkimi kroki w wąwóz