Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      chwili jednak zerwał się na równe nogi, strzepnął śnieg z
 2  2,  2 |         krynice oczu, pięknością równe gwiazdom świecącym po nocach.
 3  2,  3 |     mgnienie oka i zerwie się na równe nogi, zedrze z oczu zasłonę.
 4  2,  11|        szczególną litość. Białe, równe, okrągłe pędy, poprzedzielane
 5  2,  18|          co chwila zrywał się na równe nogi jakby z zamiarem ogłoszenia
 6  2,  22|       Jogry!~Rafał zerwał się na równe nogi i chwilę stał w bezczynności,
 7  3,  3 | przecinająca gród na dwie prawie równe części. Trzecie wyjście
 8  3,  6 |          raszyńskim, spostrzegli równe linie wojska stojącego w
 9  3,  6 |        ułożyła na jej krawędzi w równe, zygzakowate mogiły. ~Z
10  3,  12|     nagła jeźdźców zerwał się na równe nogi z najoczywistszym zamiarem