Tom, Rozdzial

 1  2,  14| zaprosił po sąsiedzku. Chodź, prawi, stary włóczykiju, na rezydenta
 2  2,  17| dziedziców się zapuszcza...~- Prawi, że chciałby prosić o nocleg.~-
 3  2,  17|  duszy wojska... Hańba by to, prawi, była i zmaza na honorze
 4  2,  17|     Inną myśl podał. Wyjdźmy, prawi, cichaczem z Modeny do Otranto,
 5  2,  22|       wysłał do Niemca, żeby, prawi, twierdzę poddawał bez namysłu
 6  2,  24|     na to wyszło. - Na wieki, prawi; tu ostanę i ciebie, prawi,
 7  2,  24|    prawi; tu ostanę i ciebie, prawi, stąd wygonię, a swoich
 8  2,  24|     tela wynoś! Majn to jest, prawi, faterland, moje panowanie
 9  3,  3 |       mur. Ledwie słyszał, co prawi wymowny oficer. Tymczasem
10  3,  4 |       jeden szpital w twojej, prawi, dziedzinie niż zdobycie