Tom, Rozdzial

 1  1,  8 |    Mości kapitanie, przybywam powtórnie dowiedzieć się o twe zdrowie,
 2  2,  3 |    się i te same osoby weszły powtórnie. Stojący pośrodku zaczął
 3  2,  8 |       ją wśród chichotu bandy powtórnie obalić chciał na ziemię
 4  2,  20|      Już nigdy! Roześmiał się powtórnie. Każdy najnędzniejszy parobek
 5  2,  22| wyszedł na cało...~To mówiąc, powtórnie wskazał oczyma dowódców.~
 6  3,  3 |   górnych schodów, rzucił się powtórnie ze swoją kompanią na górę.
 7  3,  6 |    jak łeb naprawię.~Żołnierz powtórnie wskazywał, jako nie wie,
 8  3,  6 |  wioskę. Kiedy piechota Mohra powtórnie wdzierała się do głębi lasku,
 9  3,  11|      całą siłą. Nie dał rady. Powtórnie runął w błoto rowu na wznak,
10  3,  12|        Tymczasem Zofka minęła powtórnie w sposób sekretny sień prowadzącą